Gisteren kreeg ik een e-mailtje van Lore met de vraag of ik misschien mijn worteltaart-recept voor haar had. Ten eerste vond ik het superleuk om te lezen dat iemand blijkbaar mijn recept gemaakt had (soms vergeet ik dat er echte mensen meelezen) en ten tweede vond ik het eigenlijk wel een goed excuus om het recept weer online te zetten. Door mijn digitale verhuizing is mijn hele archief offline en ik moest daarom even graven, maar ik heb het gelukkig gevonden. Dus bij deze!
Eerder gepubliceerd op 4 december 2020.

Van de week was mijn zusje hier (no worries, ze zit in onze “bubbel” en we houden afstand) en toen hadden we het over die keer dat we bij haar op bezoek gingen in Oslo. Als we het over Zweden of Oslo hebben dan komt ook eigenlijk altijd even de Scandinavische koffieketen Espresso House voorbij. Het is helemaal niet zo bijzonder, maar op de één of andere manier roept het gewoon een fijn nostalgisch gevoel bij ons op. Ik neem er altijd hetzelfde: een vanille latte decafé en, als ik er trek in heb, een Morotsmuffin. En die Morotsmuffin (wortelmuffin), dat is zoiets wat ik dus al jaren probeer na te maken. Of ik er helemaal ben weet ik niet, maar ik heb inmiddels wel een heel goed alternatief te pakken in de vorm van een worteltaart. Vandaag werd het weer eens tijd om ‘m te bakken!
Een worteltaart klinkt misschien niet zo aantrekkelijk, maar geloof me, het is echt een hit. Ben je op zoek naar een lekkere taart voor bij de thee of de koffie, die bij vrijwel iedereen in de smaak valt? Zoek dan niet verder, want ik heb het perfecte recept voor je. Het bakken van de taart is heel erg makkelijk en bovendien ben ik nog niemand tegengekomen die het niet lekker vond. Vergeet ook vooral de topping niet, want die maakt het helemaal af.
Lees verder