“Je krijgt daar heus geen sticker voor, hoor.” Ik weet niet of ik die uitspraak ergens gelezen heb, of zelf op de situatie heb geplakt (ha), maar het is er in ieder geval één waar ik mezelf (en anderen!) de laatste tijd wat vaker aan herinner.
Je krijgt geen sticker als je iets voor elkaar krijgt via de weg met de meeste weerstand. Je krijgt geen sticker als je er toch voor hebt gekozen om die extra uren door te gaan, terwijl je eigenlijk al zwaar overprikkeld bent. Je krijgt geen sticker als je niet om hulp vraagt. Je krijgt geen sticker als je toch die rotbaan blijft doen. Aan het eind van je leven staat er geen man met een lange baard en een clipboard die je vraagt: “Heb je wel alles op level HARD gedaan?”
En nee, je bent geen beter persoon als je alles op de moeilijkste manier doet.
Het klinkt allemaal heel logisch, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch vaak vind dat ik niet zo moet zeuren en door moet gaan op een weg die voor mij eigenlijk niet werkt. Dat is vast iets waar je heel wat uren over kunt praten met een therapeut (been there, done that), maar inmiddels interesseert het waarom mij steeds minder. Het is zo, en wat kunnen we er aan doen?
Want als je er voor kiest om alles op level EASY te doen, dan betekent het niet dat je opeens een lapzwans bent die anderen voor haar karretje spant en alles door anderen laat oplossen. Je bent niet direct egoïstisch of moeilijk. Sterker nog: ik denk dat je er een leuker persoon door wordt. Je hebt meer energie over, bent socialer (want je vraagt vrienden en familie (vaker) om hulp) en al met al denk ik dat je meer levensplezier hebt. Oók als je (onvermijdelijk) zwarte dingen in het leven meemaakt.
Kortom: vraag of die ene vergadering toch online kan, ga op tijd naar huis, boek toch die vakantie (of dagje weg), vraag of je vriendin je wil helpen met dat ene klusje dat je normaal altijd superveel energie kost, vraag of je partner/iemand anders iets lekkers voor je wilt koken, sla een keertje iets over dat in je agenda staat (en je eigenlijk de energie niet voor hebt) en doe bovendien eens iets waar je écht zin in hebt.
Op welke moeilijkheidsgraad staat jouw leven? Ik ga de komende week in ieder geval kijken of ik het hier en daar wat makkelijker voor mezelf kan maken (en proberen me daar dan niet schuldig over te voelen). Liefs!
Geef een reactie